درصدش را نمی دانم؛اما وجودش را چرا؛از دوست صمیمی و غیرصمیمی و اجتماعی و احساسی و دور و نزدیک گرفته تا بقال سرکوچه ی شمسی خانم!!!هر کداممان توی زندگی برای یک بار هم که شده با یکی از این موارد بالا ارتباط داشته ایم چه آزادانه و چه تحمیلی درست مثل همکلاسی های دوران راهنمایی،از آن ارتباط هایی که حداقل یکبار به همدیگر سلام داده ایم و دفعه ی بعد یک لبخند هم تحویل...ارتباطی که گرچه پیوسته نیست اما قطع قطع هم که نیست،سال بعد نشد سال بعدترش توی مهمانی،مرکز خریدی،گذری هم که شده طرف را دیده ایم،نهایتش توی همین شبکه های مجازی آنلاین بودنش را رصد می کنیم...و خیال مان بی اراده جمع است...اما خدا نکند یکی از همین آدم ها که سالی یکبار فقط برای همدیگر تبریک روز عید را آن هم نه تلفنی که از طریق پیامک به همدیگر اعلام می کردید ناگاه ناپدید شود،طرف رفیق صمیمی چندساله ات هم باشد که چه بدتر...یک چرای گنده مدام توی کله ات هی این ور و آن ور می شود!
۳۱ ارديبهشت ۹۷ ، ۰۱:۳۶