زلف هـندو

چه می شد اگر آدمی همیشه توی بیست سالگی اش می ماند،با همان شور و هیجان و انرژی،با همان دغدغه ها و آرزوهای بیست و پنج سالگی،با همان عقل و درایت هفتاد سالگی،با همان غنیمت شمردن لحظه لحظه ی زندگی در هشتاد سالگی...
۹۷/۱۰/۰۱
فهیمه جاوری