دچار

این شاید یک قانون باشد،شاید نه! گاه حرف هایی در سینه داری که مخاطب اش فقط یک آدم می تواند باشد،آدمی که دلت می خواهد با بتمرگ و بشین یا بفرما،بنشانی روبرویت و شروع کنی حرف هایت را زدن،بعد بگذاری او حرف هایش را بزند تو آرام شوی و بعد صحنه را ترک کنی...این قانون باشد یا نه آدمی گاهی مجبور است علیه آن دست به شورش زند و به دلش بگوید این بار تو بتمرگ سر جایت...