آدمی را آدمیت لازم است!

زندگی به من آموخت قریحه داشتن در این جایی که هستم هیچ وقت و هیچ جا حداقل در زمان فعلی به کار نمی آید؛به قول استادمان باید برای خودت آدم داشته باشی...اگر نه ته ته ته تلاشت برای خودت می شود وبلاگ نویسی،می شود نامه های عاشقانه و تبدیل آن به کارت پستال و هدیه دادن به همسر،می شود انشا نویسی برای بچه ابتدایی ها،می شود نامه نویسی برای دوست فلانی بابت تشکر بخاطر هدیه ی تولدش آن هم بدون این که بفهمند تو نوشته ای،خیلی خیلی پیش رفت کنی می آیند می گویند یک اظهارنامه بنویس مبنی بر اینکه همسر فلانی چند وقتی است که نشوز کرده که این را هم جلوی در دادگاه می نویسند...!

استادمان می گفت،کت و شلوار پوشیدن و کیف فلان مدل دست گرفتن؛مانتو و شلوار رسمی پوشیدن و چندتا کتاب گنده زیر بغل گذاشتن برای دانشجو جماعت با هر میزان علم،آدم داشتن نمی شود...