قهر منطقی

از جمله سرگرمی های ما همین رفیق شفیقمان است که عادت دارد هر از چند گاهی دو سه روزی را خودش به یک بهانه ای قهر کند و خودش هم در آشتی پیش قدم شود و همه چیز گل و بلبل شود...از جمله استدلالات این رفیق شفیقمان این است که آدم با قهر قدر همدیگر را می داند...قهر خوب است اما دعوا نه !در دعوا آدم پل های پشت سرش را خراب می کند اما در قهر نه!!!

و من درگیر این استدلالم