یاران دیرین

نشسته ام پای لب تاپ و دنبال آدرس وبلاگ هایی می گردم که قبل ترها،قبل از سونامی بلاگفا می خواندم...بعضی های شان را به زور حافظه،بعضی ها را با هیستوری مرورگر،بعضی های شان را با نظرات وبلاگ قبلی پیدا می کنم،و بعضی ها را هم پیدا نمی کنم، از آن هایی که پیدا کرده ام خیلی های شان دیگر نمی نویسند،خیلی های شان دیگر وبلاگی ندارند و خیلی دیگر وبلاگ شان را داده اند دست یکی دیگر،تمامی وبلاگ ها را با پسوند بلاگ هم امتحان می کنم، و با هر کدام شان دلم می گیرد، دلم میگیرد بابت بلاگرهایی که روزی باهمدیگر دوست بوده ایم و درددل می کردیم،بلاگ هایی که دوست داشتنی بودند و هر روز می خواندم شان و امروز با باز شدن صفحه ی خالی هرکدام حس اسیری را پیدا می کنم که به درجه ی آزادگی رسیده و یکی یکی خبر شهادت رفقایش را می شنود...آن هایی که هستند اما گویی نیستند... کاش دوباره پیدای شان شود!